Sunday, December 15, 2013

"රඹුටන් කොඩිය"


බොහෝ ඉස්සර පින්කම් ගෙවල් මල ගෙවල් වල රාත්‍රීන් ගත කරනවා. අපෙ යලුවො..දහය දොලහ වෙනකම් බිස්කට් තේ එහෙම බීලා...කලුවර අදුර ටිකක් වැඩි උනාම අපෙ අය ඉතින් අහල පහල තියෙන කුරුම්බා ..වගේ ගස් වල ගෙඩි වලට වග කියනවා ..එක දවසක් මල ගෙදරක ලගම තිබුනෙ රතුම රතු පාට රඹුටන්  ගහක්. ගෙඩි පිරිලා ඉතිරිලා තිබුනා ගහ පුරාම..එදා රැ අපේ අය රඹුටන්  පොකුරු පොකුරු කඩන් අඇවිත් රස කර කර කෑවා..මස් රබුටන් ..සීතලේ කද්දි අමුතු රසක් ..ඔය අතරේ එතනට රුවන් කියලා මල්ලි කෙනෙක් ආවා..ඒත් ඒ වෙද්දි රඹුටන්  ඉවර වෙලා තිබුනා,,
ඊලග දවසෙ මහ දවාලෙ අපේ ගෙදරට පල්ලෙහා වත්ත පැත්තෙන් කව්දො කෑ ගහන සද්දයක් අඇහුනා මගෙ නම කියල ..මන් පහලට ගියා ..ගම් මිරිස් ගහක් අස්සෙ රුවන් මල්ලි ..මාර වැඩෙ අය්යා..මන් අර ගහේ රඹුටන්  කඩන්න ගියා ,,ඒ ගෙදර අයිතිකාරයා ගහ ගාවට ලොකු පොල්ලකුත් අරන් කවුද රඹුටන්  කඩන්නෙ කියලා..ගහ ගාවට ආවා..මන් පන එපා කියල ගහෙන් පැනල දුවගන ආවා ..දිබියො තාම ඇගෙ කනවා ...මට හිනා ගියා ..මන් ඉතින් රුවන්ට අවශ්ය දේ සපයල විමසලා පිටත් කරල යැව්වා..වෙන පාරකින්.
දවස් දෙක තුනක් යනකම් ගහ අසල රඹුටන්  ගහේ අයිතිකාරයා ගැවසි ගැවසි හිටියා.."මේ සැරේ අල්ලගන්නම් මිනිහා ...ආවදෙන්කො මෙතෙන්ට කියමින් දෙස් දෙවොල් දෙමින් උන්නා...
ගහට පල්ලෙහා පටු පාරක් තියෙනවා...සති දෙක තුනක් යනකම් ඔය පාරේ යන මිනිස්සු හිනා වෙවි ඇගිල්ල දික් කරමින්  "ආන් රුවන්ගෙ රඹුටන්  කොඩිය " කිය කියා එතනින් යනව ..එන්න උනා ...සති දෙක තුනකට පස්සේ ලොකු වැස්සක් වැටුනා,,,,

රඹුටන්  ගහ මුල කොටු වැටිච්ච සරමක් වැටිලා තිබුනා .

No comments:

Post a Comment