" තිස් හතරට පායපු සඳ "

තිස් හතරට හද පැව්වම පුදුම ලස්සනක් ....තිස් හතර අපේ ගෙවල් ඉස්සරහ පුංචි කදු ගැටයක් ...අක්කර කීපයකින් වටවුණු අපුරු කන්දක් ..තනිකරම තේ ගස් වලින් වට වුනු තිස් හතරේ තැන් තැන් වල ඉලුක් ගස් ඉල්පිලා තියෙනවා.පැගිරි මාන එක පැත්තක ..පොල් ගස් පහ හයකුත් තියෙනවා උනත් ...පොල් ගෙඩිනම් නැත්තේම නැති තරම් ....
කුරුම්බා අවදියේදීම අන්තරස්ද්හන් වෙනවා. තිස් හතර කන්දේ බැවුමේ එක පැත්තකින් පන්සල ..නිහඩ තිස් හතරට පන්සලේ ගන්ටා හඬ මිහිරක් ...

තිස් හතරේ කදු මුදුනට වෙන්න වගේ පුංචි පැල් කොටයක් තියෙනවා..අපේ සහුර්දයෝ කාන්ඩේ ඉද හිටක ඔය පැල් කොටේට එකතු වෙලා පරණ අතීත සිද්දි ආවර්ජනය කරන්නේ තිස් හතරත් සිනා ගස්සමින් ... අන්තිමටම වගේ අපේ කට්ටිය එකතු උනේ සිංහල අවරුදු රාත්‍රියක ...එදා අපි සින්දු කිව්වා රෑ දොළහත් පහු වෙනක් ..හද එක්ක තිස් හතරේ පැළ ඉස්සරහ අමරදේවයන්ගේ "ආරාධනා" සින්දුව කිව්ව හැටි ...තිස් හතර කන්ද පුරාම "අතීතයේ තුන් මංසල "විසිරිලා ගියේ පුදුම තරම් ලස්සනට. .... ...
තිස් හතරට පාලොස්වක හද ආවම පුදුම තරම් ලස්සනක් ..රන් තැටියක් වගේ හද තේ යායත් එක්ක කන්දේ ගැටුනම සිත්තරෙකුටවත් ඇද නිම කරන්න බැරි සිත්තමක් මවනවා ..නිස්කලංක රාත්‍රියක තිස් හතරට පැව්ව හද දිහා බලන් ඉද්දි හිත පුදුම තරම් සුවපත් වෙනවා..රාත්‍රියේ තරු රංචු මුකුළු කරද්දී හද වලාකුළු මතින් රන් වතුර මුදාහරිද්දී තිස් හතර නිසොල්මනේ බලන් ඉන්නවා ...

පුංචිම කාලේ ගෙදර මිදුලට වෙලා අම්මා මාව ඔඩොක්කුවේ තියාගෙන ..තිස් හතරේ කන්දට පායපු හද පෙන්න පෙන්න ...'හද මාමා කිරි පැණි අරන් එනවා කියා කියා ..මේ කටත් මේ කටත් කියමින් මගේ පුංචි හිතම තිස් හතරේ කන්දේ හදට යොමු කරවමින් පුංචි බෙලෙක් පිගානේ බත් ඇටයක්වත් ඉතිරි නොවෙන්න මට බත් කැව්ව හැටි මතක් වෙනවා

 (මේක ලියද්දීනම් මටත් නොදැනී මගේ ඇස් මතින් කදුලක් කම්මුල් සිප ගන්නවා )

අම්මා වියපත් උනත් ඉද හිටෙකවත් තිස් හතර දිහා බලනවා ඇති ..එත් ඔඩොක්කුවේ මන් නැතුව ..... අම්මව සිප ගන්න මන් ලග නැති උනත් අදත් පාලොස්වක හද තිස් හතර සිපගන්නවා ඇති ..............