දවසක් හැන්දෑවක මගේ හිත මිත්‍රයෙක් එක්ක එයා දන්නා සමාජවාදී යාලුවෙක්ගෙ ගෙදරක යන්න
පිටත් උනා ...දඹුල්ලට ගිහින් එතනින් නැග්ගේ පොඩි ලොරි බාගෙකට
දුෂ්කර ගමනක්
..ලොරි බාගේ පුංචි හිස් තැනක් වත් නැති තරමට මිනිස්සු පිරිලා හිටියා ..දුෂ්කර පාරක
නොදන්නා ගම්මානයකට අපි සේන්දු උ නා ..
ගම දඩුබැදීරුප්ප
හරිම ලස්සන ගමක්
..හැන්දෑවේ මද අදුරත් එක්ක හීන් වැහි පොදක් වැටුනා ....ගෙවල් ගොඩාක් ඇතින් ඇතට
පිහිටලා තිබුනෙ. ..දෙවටවල් අයිනේ සුදු අන්දර වැටවල් ...ලොකු කැලැ රෝස මල් යායවල්
...ගම පිහිටලා තිබුනේසඩාශ්රාකාර තැනිතලා බුමියක ..හවස 6ට විතර අපේ නවාතැන් ගන්න
නිවසට ගියා ..එහෙ යද්දී ...අපේ හිතවතා හිටියේ නෑ .
ඒ ගෙදර හිටියේ වයසක ආදරණීය
පියාණන් කෙනෙක් සහ ආදරණීය මවක් ..අපි ගියාට පස්සේ අපි නොහදුනන අය උනත් අපිව බොහොම
ආදරයෙන් පිළිගත්තා ..
අපි එහෙට යද්දී හොඳටම තෙමිලා වගේ ගියේ ..ගිය ගමන් අපිට
නාන්න අවශ්‍ය දේවල් ලක ලෑස්ති කරලා දීල තෙමුන එක ගැන බොහොම දුකෙන් කතා කරා ..අපිට
ඇදගන්න යාළුවගේ ඇදුම් දුන්නා ..ඊට පස්සේ කඩිමුඩියේම ඒ අම්ම රාත්‍රී ආහාර පිළියෙළ
කරා ..අපි දෙන්නත් ඒ තාත්ත ත් ඉස්සරහ කොරිඩෝවට වෙලා අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදුනා
..සමාජවාදී අදහස් තියෙන සෞම්‍ය තත්තා කෙනෙක් ..
ගොවි තැන ..
කුඹුරු ..
71 කැරැල්ල
..
වගේම වාමවාදී අදහස් ගොඩාක්
රාත්‍රී ආහාර වේල උණු උණුවෙම අපිට
පිලි ගැන්නුවා ..
'බැදපු කට්ට කරවල ..කිරි කොස් මාළුව ..තෙල් දාපු මෑ කරල් මාළුවත්
එක්ක ගලේ අබරපු රතු පාට සම්බෝලේ ..'
විනාඩි කීපයකින් හිස් වෙන්න උනා ..අන්තිමේ බඩ
කොන්ක්‍රීට් දාල වගේ ..රසවත්ම කෑම වේලක් ..
ඒ දෙමව්පියෝ හරිම දයාවන්ත ආදරණීය
දෙන්නෙක් ..කරුණාබරිත දෙනෙත් වලින් සෙනෙහස උතුරනවා ..එදා රාත්‍රියේ අපි නින්දට
වැටුනේ නුහුරු ගමක නුහුරු ගෙදරක උනත් සෙනෙහස පිරුණු වටපිටාවක ..ගමන් මහන්සිය නිසාම
ඇස් පිය උණු ගමන් වගේ නින්ද ගියා ..
උදේ පහට වගේ මගේ ඇස නින්දෙන් මුදා හැරුනේ
ගෙතුලින් ඇහුනු පිරිත් සවන් වැකුණු නිසා ..ගෙදර තිබුනේ පුංචි ගුවන් විදුලි
යන්ත්‍රයක් ..ස්වදේශිය සේවයේ වැඩසටහන් එකින් එක ඇහුනා ..මන් නින්දෙන් අවදි වෙලා
කාමරේ ජනේලේ විවර කරා ..
මදනලත් එක්ක හමා ආව සුදු සමන් පිච්ච සුවද නාස් පුඩු
පුරා විහිද ගියා ..ටික වෙලාවකින් මන් එලියට ගියා ..අලුත් හිරු එළියත් එක්ක මුළු
පරිසරයම අලුත් වේවි තිබුනා ..ඇතම ඇත කුඹුරු යාය ..කිරි වැදුණු ගොයම ..කුඹුරු යායට
එහා පිහිටි කුඩා පන්සල මනස්කාන්ත දර්ශනයක් උනා ..උදේ ගන්ටා සද්දෙත් ඇහෙන්න උනා ..රෑ
වැටුණු වැහි පොද අහවර වෙලා නැවුම් සුවදක් හාත්පස පුරාම ...ඒ නිවස පැරණි නිවසක්
...සිවිලින් වෙනුවට උඩට ඉටිරෙදි ගහල තිබුනේ ..බිම සිමෙන්තිය පාට කරලා තිබුනා ..එලිය
වට පිටාවේ සුදු සමන් පිච්ච වැලක් තිබුනා ..තද රතුපාට අන්තුරියම ..තැනින් තැන
..විසිරිලා පැතිරිලා තිබුනා ..කුස්සියේ අවිහිංසක මව්පියෝ අපිට උදැසනින්ම ඇහිරිලා
කෑම වේල සකස් කරන ..සද්දේ ඇහුනා ..උදේ අපි ටික වෙලාවක් ඉඳල දහයට විතර එන්න අවා
..හැබැයි ඒ දෙමව්පියෝ ගේ හිත රිද්දල ..වෙන මොනවටවත් නෙවේ ..අපි දවල් කෑමට නොඉන්න
තීරණය කල නිසා ..දවල් කැමත් කාල යන්න කියල හරියට වද කරා ..අපි ප්‍රමාද වෙන නිසා ආවා
..අපි ඒ දෙන්නට වැදල එහෙම පිටත් වෙද්දී ඒ දෙන්නම කිව්වේ "පුතාල දෙන්නටම රත්නත්තරේ
පිහිටයි ..අයෙත් දවසක මේ පැත්තේ ඇවිත් යන්න එන්න "කියල යි ...
සෙනෙහස උතුරන
දෙමව්පියන්ටත් ..ගැමි සුවද සපිරුණු ගමකටත් සමු දීල අපි එන්න ආවා ...
දඩුබැදිරුප්ප
ගමන හරිම අසිරිමත් අත්දැකීමක් !
No comments:
Post a Comment