"කොලඔ කොහෙද"

මගෙ පුන්චිම පුන්චි සන්දියෙ අපෙ තාත්තා වැඩ කරේ කොලඔ.ගෙදර එන්නෙ මාසයකට සැරයක්..ඒ ආවාම මන් තාත්තගෙ පස්සෙන්මයි ඉන්නෙ..යන යන තැන අතේ එල්ලිලා යනවා..කොලඔ යන දවසට මගෙන් බේරුමක් නෑ..මන් කොලඔ එක්ක යන්න කියලා..ඒත් කවදාවත් මාව එක්ක යන්නේ නැ ..මට හොරෙන් යන්නෙ..තාත්තා යන වෙලාවට ගෙදර කවුරු හරි මාව බොරු කියල කොහෙ හරි එක්ක යනවා..ආපහු ගෙදර එද්දි තාත්තා නැති බව දැනගත්තම බිම පෙරලි පෙරලි කැ ගහනවා.මිදුලෙ වැලි මුලු අඇග පුරාම ගාගන්නවා..දවසක් අපෙ ගෙදරට ආව නෑ කෙනෙක් තාත්තා කොලඔ යනකම් බොරු කියල මාව වෙන ගෙදරකට එක්ක ගියා,,අයෙ එද්දි තාත්තා නෑ..මන් එදා ඒ කෙනාගෙ කමිසෙ ඉරුවා මතකයි..එක දවසක් මන් කා එක්කවත් යන් නැතුව තාත්තා ලගටම වෙලා හිටියා..කොලඔ යන්න..එදා තාත්තා කිව්වා මන් යන් නෑ..කියලා..කමිසෙ ගලවලා පුටුවෙ වාඩි වෙලාඅ හිටියා ...ඒත් මන් එතනම හිටියා..ඊට පස්සේ අක්කා එක්ක පල්ලෙහා ගෙදරට ගිහින් එන්න කිව්වා..,...මේ ඔර්ලොසුව බැද ගන්න කියලා තාත්තගෙ ඔර්ලොසුව මගෙ අතේ බැන්දා....මන් ඉතින් අක්කා එක්ක ගියා..අයේ ඇවිත් කො තාත්තා මට තාත්තා එක්ක කොලඔ යන්න ඔනෙ කියලා කාමර පුරාම හෙව්ව..ඒත් තාත්තා ගිහින් තිබුනා..මන් මොකද කරෙ ගේ ඉස්සරහ පුන්චි ගලක් තිබුනා..ඔර්ලොසුව ගලවල ගලේ ගහල කුඩු කරා..ඒක කොල පාට MONDIA ඔරලොසුවක්..එදා මන් පුලුවන් තරම් හය්යෙන් කැ ගැහුවා..එද අම්මා මට පොරොන්දු උනා හවස මාව කොලඔ පෙන්නන්න එක්ක යනව කියලා..ඉතින් එදා අම්ම මාව ලිදට එක්ක ගිහින් නාවලා එහෙම..මාව කොලම්බ පෙන්නන්න එක්ක ගියා..පුන්චි තෙ කදු වැටි අතරින්..තේ යායවල් මැදින් ගොඩක් දුර එක්ක ගියා..රබර් ගස් යායක් මැදින් යද්දි අම්මා මට රබර් ඇට අහුලලා දෙනවා..බමරු හදල දෙනවා..කන්දෙ මුදුනට ගිහින් අම්මා ඈතම ඈත කදු යායක් පෙන්නුව..අර තියෙන්නේ කොලඔ ඒ කදු යායෙ මැද හරියෙ රිදී පාට දිග හැඩෙකට හොටලයක් පිහිටල තිබුන ආන් අරකෙ තාත්තා වැඩ කරන්නෙ කියල කිව්ව..හොටලය ලගින් පුන්චියට වගේ දිය අඇල්ලක් කඩා හැලි හැලි තිබුනා..මාව තේ යායෙ වාඩි කරවල තාත්තා ඉන්න ඩිහා බලගෙන ඉන්න කියල අම්ම දර හොයනවා..මන් ඒ දිහා ගොඩක් හවස් වෙනකම් බලා ඉන්නව..අම්මා "දැන් රැ උනනෙ පුතා..අයේ හෙට එමු අපි " කියල මාවත් එක්කරන් එන්න එනව..ඊට පස්සෙත් මන් සමහරදාට උදෙට කියනව "අම්ම අදත් තාත්තා ඉන්න කොලඔ බලන්න යන්" කියල..අම්මා හවස් වරුවට ඒ කන්දට මාව එක්ක ගිහින් ඒ නිලෙන් පිරිච්ච කන්දෙ හුදකලවෙ පිහිටල තියෙන ඒ හොටලය මට පෙන්නනවා...ඔය විදිහට කාලයක් ඒ දිහා බලන් හිටියා..කාලෙකට පස්සෙ තාත්තට කොලබින් එන්න උනා..නොදන්න නොතේරුම් කාලෙන් බහ තොරන වයසට ආවා..කුරුලු වේගයෙන්...කාලයක් ගියාට පස්සෙ තමා දනගත්තෙ අම්ම මට පෙන්නුවෙ කොලඔ කියල HUNNAS FALLS හොටලය කියල..ඒත් මුලු ජිවිතෙ එක දවසක්වත් තාත්ත එක්ක කොලඔ යන්න බැරි උනා..අයෙ කවදාවත් යන්න හම්බ වෙන්නෙත් නෑ

"රඹුටන් කොඩිය"

බොහෝ ඉස්සර පින්කම් ගෙවල් මල ගෙවල් වල රාත්‍රීන් ගත කරනවා. අපෙ යලුවො..දහය දොලහ වෙනකම් බිස්කට් තේ එහෙම බීලා...කලුවර අදුර ටිකක් වැඩි උනාම අපෙ අය ඉතින් අහල පහල තියෙන කුරුම්බා ..වගේ ගස් වල ගෙඩි වලට වග කියනවා ..එක දවසක් මල ගෙදරක ලගම තිබුනෙ රතුම රතු පාට රඹුටන්  ගහක්. ගෙඩි පිරිලා ඉතිරිලා තිබුනා ගහ පුරාම..එදා රැ අපේ අය රඹුටන්  පොකුරු පොකුරු කඩන් අඇවිත් රස කර කර කෑවා..මස් රබුටන් ..සීතලේ කද්දි අමුතු රසක් ..ඔය අතරේ එතනට රුවන් කියලා මල්ලි කෙනෙක් ආවා..ඒත් ඒ වෙද්දි රඹුටන්  ඉවර වෙලා තිබුනා,,
ඊලග දවසෙ මහ දවාලෙ අපේ ගෙදරට පල්ලෙහා වත්ත පැත්තෙන් කව්දො කෑ ගහන සද්දයක් අඇහුනා මගෙ නම කියල ..මන් පහලට ගියා ..ගම් මිරිස් ගහක් අස්සෙ රුවන් මල්ලි ..මාර වැඩෙ අය්යා..මන් අර ගහේ රඹුටන්  කඩන්න ගියා ,,ඒ ගෙදර අයිතිකාරයා ගහ ගාවට ලොකු පොල්ලකුත් අරන් කවුද රඹුටන්  කඩන්නෙ කියලා..ගහ ගාවට ආවා..මන් පන එපා කියල ගහෙන් පැනල දුවගන ආවා ..දිබියො තාම ඇගෙ කනවා ...මට හිනා ගියා ..මන් ඉතින් රුවන්ට අවශ්ය දේ සපයල විමසලා පිටත් කරල යැව්වා..වෙන පාරකින්.
දවස් දෙක තුනක් යනකම් ගහ අසල රඹුටන්  ගහේ අයිතිකාරයා ගැවසි ගැවසි හිටියා.."මේ සැරේ අල්ලගන්නම් මිනිහා ...ආවදෙන්කො මෙතෙන්ට කියමින් දෙස් දෙවොල් දෙමින් උන්නා...
ගහට පල්ලෙහා පටු පාරක් තියෙනවා...සති දෙක තුනක් යනකම් ඔය පාරේ යන මිනිස්සු හිනා වෙවි ඇගිල්ල දික් කරමින්  "ආන් රුවන්ගෙ රඹුටන්  කොඩිය " කිය කියා එතනින් යනව ..එන්න උනා ...සති දෙක තුනකට පස්සේ ලොකු වැස්සක් වැටුනා,,,,
රඹුටන්  ගහ මුල කොටු වැටිච්ච සරමක් වැටිලා තිබුනා .